Bir Yapı Malzemesi’nin Isıl İletkenlik Katsayısının Düşük Olması Isı Yalıtımı İçin Yeterlidir ?
Bir malzemenin ısıl iletkenlik katsayısının düşük olması “ısı yalıtımını” tek başına ifade etmek için yeterli bir unsur değildir. Isı Yalıtım Malzemesi, ısıl iletkenlik değerinin düşük olmasının yanında yeterli kalınlığa da sahip olmalıdır, işte tam da ısıl iletkenlik ve kalınlık değerlerinin birleştiği noktada “ısı yalıtımını” ifade eden değer olarak Isıl Direnç (R) ifadesi karşımıza çıkar. Isı yalıtım hesaplamalarında Isıl Direnç, R (m2.K/W) değeri (dolayısıyla ısıl iletkenlik+kalınlık değeri) kullanılır.
Isı Yalıtımı ≡ R = Isıl Direnç = Kalınlık d (m) / Isıl İletkenlik Katsayısı [W/(m.K)] = d / λ
Isı yalıtımı yapılmasının amacı ısı kayıp ve kazançlarını önlemek olduğuna göre ısı yalıtım malzemesinin bunlara karşı göstereceği direncin de büyük olması gerekmektedir. Bu büyüklük de denklemde görüldüğü gibi büyük kalınlığa ve küçük ısıl iletkenlik katsayısına bağlıdır.
Kalınlıkla birlikte ısıl direnç artmaktadır (ETICS Isı Yalıtım sistemleri Standartlarında -TS EN 13499, TS EN 13500 – Isı Yalıtım Sistemlerinden istenilen ısıl direnç değeri 1 m2.K/W ve üzeridir).
Durum böyleyken piyasadaki kimi boya ve sıva gibi malzemelerin düşük kalınlıkta uygulanması ile ısı yalıtımından iyi performans beklemek hatalıdır. Isıl konforun yeterli seviyede sağlanmasında kalınlık hesaplaması TS 825 Isı Yalıtım Kuralları Standardı’nda verilmiştir. Binalarda Enerji Performansı Yönetmeliği’ne göre 01.01.2011 yılından itibaren toplam kullanım alanı 1000 m2 ve üzeri yeni binalarda, toplam kullanım alanı 1000 m2 ve üzeri olan eski binalarda ise 2017 yılı mayıs ayına kadar zorunlu olan enerji kimlik belgesi ve ısı yalıtım projesi hesapları (BEP-TR) TS 825 Standardı temelinde yapılmaktadır, Isı yalıtım kalınlıklarının da bu hesaplama metodunda çıkacak kalınlık sonuçlarına göre gerçekleştirilmesi gerekmektedir.
